Maciej Młodawski – wiolonczela
Tomasz Pokrzywiński – wiolonczela barokowa
W programie:
Johann Sebastian Bach – Suita wiolonczelowa nr 3 C-dur BWV 1009 (22′)
Improwizacje na tematy z utworów The Beatles
Za nami już pięć sezonów koncertów kameralnych. Zimą 2018 roku zadaliśmy sobie kilka pytań: co z tymi melomanami, którzy szukają odmiany? Którzy – raz na jakiś czas – chcieliby doświadczyć bardziej intymnej atmosfery koncertu; w mniejszym wolumenie dźwięku, niczym w szepcie, odnaleźć tę szczególną intensywność emocji? A co z tymi, którzy nie najlepiej czują się na dużych zgromadzeniach i z tego powodu preferują muzyczne seanse z filiżanką herbaty lub kieliszkiem wina na własnej kanapie? Reszta potoczyła się lawinowo, bo (dość dobrze już znana i doceniana przez publiczność) koncepcja cyklu FO Kameralnie zrodziła się właściwie w jednej chwili.
Kolejną odsłonę cyklu klamrą zepną kwintety fortepianowe: w obu koncertach wystąpią muzycy Filharmonii Opolskiej, ramię w ramię z zaproszonymi artystami. Wykonają kompozycje Schumanna, Zarębskiego, Brucha i Brahmsa – utwory stanowiące zawodowe marzenie wielu ambitnych instrumentalistów. To nie jedyne evergreeny 72. Sezonu Artystycznego; w programie znalazło się także miejsce dla Kwartetu Amerykańskiego Dvořáka, Czterech pór roku Vivaldiego (te zabrzmią w niespotykanej transkrypcji na cztery saksofony) czy Historii tanga Piazzolli. Nie zabraknie także muzyki dawnej, improwizacji inspirowanych słynną czwórką z Liverpoolu, dzieł Józefa Elsnera oraz francuskiego spojrzenia na musique de chambre.
fot. Łukasz Rajchert
Maciej Młodawski – wiolonczela
Koncertmistrz wiolonczel NFM Filharmonii Wrocławskiej i członek Lutosławski Quartet. Absolwent Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie w klasie wiolonczeli prof. Tomasza Strahla i prof. Andrzeja Bauera (dyplom z wyróżnieniem). Studiował również gościnnie w Hochschule für Musik Augsburg pod kierunkiem Juliusa Bergera i Sebastiana Hessa. Jest laureatem Konkursu Wiolonczelowego im. D. Danczowskiego w Poznaniu oraz Konkursu Muzyki Kameralnej w Łodzi.
Jako solista występował z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Wrocławskiej, m.in. inaugurując sezon 2008/2009 pod batutą Maestro Jacka Kaspszyka, był także jednym z dwóch solistów (obok Garricka Ohlssona) na trzytygodniowym tournée orkiestry po Stanach Zjednoczonych. Dokonał również polskiego prawykonania utworu Ståle Kleiberga Dopo na wiolonczelę wiolonczelę i orkiestrę smyczkową.
Koncertuje w Polsce i za granicą jako członek Lutosławski Quartet a także w triach fortepianowych oraz duetach z pianistami takimi jak Marcin Masecki czy Agnieszka Przemyk-Bryła. Jako kameralista występował między innymi z Tomaszem Strahlem, Andrzejem Bauerem, Juliusem Bergerem, Tomoko Akasaka, Jakubem Jakowiczem, Michaelem Lethiec’em, Piotrem Anderszewskim, Jose Gallardo, Garrickiem Ohlssonem, a także wieloma artystami jazzowymi: Uri Cainem, Markiem Feldmanem, Johnem Ellisem, Kennym Wheelerem oraz wieloma innymi.
Jako solista i kameralista brał udział m.in. w festiwalach Wratislavia Cantans, Ensemble, Muzyka na szczytach, Łańcuch, Forum Lutosławskiego, Hong Kong Arts Festival czy Klara Festival w Brukseli, a także innych festiwalach w Polsce, Turcji, Grecji, Belgii, Chinach i Korei Płd. Występował również w wielu innych krajach Europy i Azji a także w USA i Brazylii. Dokonał wielu nagrań płytowych zarówno jako pierwszy wiolonczelista orkiestry symfonicznej, jak również z Lutosławski Quartet.
Ankieta
Moje ulubione miejsce na ziemi to
Pusta plaża, las, czeska Praga, dom.
Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
Próbowałem swoich sił w poezji i byłem dość blisko zmiany swojej życiowej pasji ale odstraszyła mnie egzaltacja tego środowiska i ciągła walka o publikacje. Swego czasu myślałem też o aktorstwie, gdyż na pewno lubię być na scenie i mieć kontakt z publicznością. Moim największym niespełnionym marzeniem pozostaje jednak założenie zespołu z pogranicza rocka i popu.
Za największy sukces artystyczny uważam
Mam kilka takich szczególnych punktów w mojej karierze muzycznej ale chyba ogólnie moim największym sukcesem jest to, że ciągle się rozwijam i próbuję nowych rzeczy jako muzyk.
Człowiek, którego podziwiam
Paul McCartney (zwłaszcza z lat 60–70tych) oraz mój kolega – Tomek Pokrzywinski. Obu cenię za talent, ogromną pomysłowość, otwartość i wszechstronność.
Co lubię czytać
Ostatnio z braku czasu głównie fantastykę, kiedyś byłem jednak miłośnikiem prozy Gombrowicza i Hrabala, oraz poezji związanego z Opolem Jacka Podsiadły.
Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Shine On You Crazy Diamond (Part One) Pink Floydów, przynajmniej jedna czwarta utworów the Beatles, IV Symfonia Mahlera, suity J. S. Bacha na wiolonczelę solo (I, III i IV) i Kwartet smyczkowy Lutosławskiego.
fot. Wouter Jansen
Tomasz Pokrzywiński – wiolonczela barokowa
Niezwykle wszechstronny muzyk, który wymyka się szufladkowaniu i stale poszerza krąg zainteresowań i doświadczeń muzycznych.
Jest przede wszystkim wiolonczelistą grającym na różnych formach tego instrumentu (od barokowej po współczesną z dodatkiem elektroniki), ale także reżyserem dźwięku, aranżerem, kompozytorem, improwizatorem i animatorem kultury.
Na obecnym etapie ścieżki artystycznej związany na stałe z zespołami Bastarda Trio, Equilibrium String Quartet i Holland Baroque. Przez wiele lat współpracował również w Polsce z Arte dei Suonatori, {oh!} Orkiestrą Historyczną i Capellą Cracoviensis, a w Wielkiej Brytanii z Academy of Ancient Music i Orchestra of the Age of Enlightenment.
W europejskim środowisku wykonawstwa historycznego jest cenionym kameralistą i specjalistą od basso continuo – występował z czołowymi zespołami i solistami nurtu muzyki dawnej w najważniejszych salach koncertowych Starego Kontynentu, a także w Ameryce, Azji i Afryce.
Jako animator kultury i manager powołał do życia i współtworzy takie inicjatywy, jak: Festiwal Strefa Ciszy w Łazienkach Królewskich, Festiwal 3×3, cykle koncertów Transkrypcje, Dżemy klasyczne oraz Smykofonia.
Od 2016r. współpracuje z Uniwersytetem Muzycznym Fryderyka Chopina, gdzie prowadzi obecnie klasę wiolonczeli historycznej.
Ankieta
Moje ulubione miejsce na ziemi to
Łóżko.
Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
Dyrektorem filharmonii.
Za największy sukces artystyczny uważam
Działalność w zespole Trio Bastarda.
Człowiek, którego podziwiam
Miron Zajfert.
Co lubię czytać
Publikacje Ryszarda Kapuścińskiego i Leszka Kołakowskiego.
Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Pasja według św. Mateusza Johanna Sebastiana Bacha.