Dyrygentka – rezydentka: odcinek finałowy

Podczas 71. sezonu artystycznego Filharmonia Opolska realizuje program Dyrygent-rezydent, organizowany przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca. Jego głównym celem jest prezentacja i promocja młodych polskich dyrygentów, ułatwienie im debiutu oraz zapewnienie bezpośredniego kontaktu z zawodową orkiestrą. Ten majowy wieczór zwieńczy rezydencję Hanny Hurkot – artystki urodzonej w 1997 roku, pianistki i dyrygentki, absolwentki Akademii Muzycznej w Poznaniu. Program koncertu to prawdziwy miszmasz, ale w przypadku młodziutkiej Hurkot to znakomity pomysł. Różnorodność wybranych kompozycji nasuwa skojarzenie z menu degustacyjnym w znakomitej restauracji – co wydaje się być nie tylko interesującą opcją dla słuchacza, ale również otwiera przed dyrygentką przestrzeń poszukiwania muzycznej tożsamości i swoich mocnych stron.

Muzyczną ucztę zainauguruje Bajka, czyli opowieść zimowa. To uwertura fantastyczna, ale nienaznaczona treścią pozamuzyczną. Mimo to, trudno nie poddać się wrażeniu snucia przez Moniuszkę zajmującej opowieści.

Carl Philipp Emanuel jest chyba najbardziej znanym z licznej gromadki potomstwa Jana Sebastiana Bacha. Mogłoby się wydawać, że zrobił wiele by nie pójść w ślady ojca: podjął gruntowną edukację prawniczą, jednak już pierwsza otrzymana (i przyjęta) przez niego propozycja pracy wiązała się z… wykonywaniem i tworzeniem muzyki na dworze Fryderyka II. Emanuel – bo tym imieniem najczęściej był nazywany – grał na instrumentach klawiszowych i przez długi czas skupiony był na komponowaniu jedynie świeckich form opartych na estetyce Empfindsamer Stil. Obok symfonii i licznych sonat klawesynowych wielką wartość w jego twórczości stanowią koncerty wiolonczelowe, uważane dziś za kamień węgielny repertuaru na ten instrument. Trzyczęściowy Koncert A-dur WQ 172 charakteryzuje się zwartą budową i jest pełen kontrastów wyrazowych, co czyni go doskonałym reprezentantem XVIII-wiecznego stylu sentymentalnego.

IV Symfonia „Włoska” Feliksa Mendelssohna prawdopodobnie mieści się na liście dziesięciu najpopularniejszych symfonii w historii. Kompozycję usłyszeć można zarówno w najlepszych salach koncertowych świata, jak i… w radiu RMF Classic. Energiczna muzyka, przywodząca na myśl ciepłe promienie słońca, to reminiscencje z podróży autora Snu nocy letniej po niezwykle inspirującej Italii.

fot. Bartek Barczyk

Michał Balas – wiolonczela

Urodzony w 2001 roku w Krakowie, obecnie studiuje na Musik Akademie Basel w Szwajcarii. Kształci się pod okiem Profesora Danjulo Ishizaki. Jest absolwentem Państwowej Szkoły Muzycznej im. Władysława Żeleńskiego w Krakowie w klasie Prof. Stanisława Firleja.

Michał Balas jest aktywnym solistą, kameralistą oraz muzykiem orkiestrowym. Pomimo młodego wieku miał okazję występować w renomowanych salach koncertowych, między innymi w Filharmonii Berlińskiej, w Sali Koncertowej Akademii Muzycznej im. Ferenca Liszta w Budapeszcie, w Wielkiej Sali Uniwersytetu Mozarteum w Salzburgu, w Muth Hall w Wiedniu, w Sali Koncertowej im. Bedricha Smetany w Pradze, w Sali Kameralnej Filharmonii Narodowej w Warszawie, w Sali Koncertowej Akademii Muzycznej im. Jean’a Sibeliusa w Helsinkach oraz w filharmoniach w Krakowie, Kielcach, Lublinie czy Rzeszowie.

Został niejednokrotnie nagradzany na prestiżowych konkursach międzynarodowych i ogólnopolskich. Ostatnim sukcesem Michała jest zdobycie Pierwszej Nagrody oraz Nagrody Specjalnej za najlepsze wykonanie utworu kompozytora maltańskiego podczas Classic Strings Competition w Dubaju (2022). Konkurs ten zapewnia między innymi trasę dziesięciu koncertów solowych z orkiestrami w prestiżowych salach koncertowych w Europie. Zaraz po tym sukcesie został określony mianem Rising Star w plebiscycie ClassicFM 30 under 30.

W 2021 zdobył Grand Prix oraz tytuł „Osobowość Wiolonczelowa 2021” podczas Konkursu Wiolonczelowego im. Dominika Połońskiego w Łodzi, a w 2018 Pierwszą Nagrodę oraz Nagrodę Specjalną podczas Johansen International Competition for Young Strings Players w Waszyngtonie DC.

Miał okazje uczestniczyć w lekcjach mistrzowskich z wybitnymi muzykami, między innymi z: Prof. Robertem Levinem, Stevenem Isserlisem, Prof. Claudio Martinezem-Mehnerem, Prof. Arto Norasem, Prof. Laurencem Lesserem, Prof. Rainerem Schmidtem.

Jest stypendystą LYRA Stiftung, Swiss Foundation for Young Musicians oraz Musik Akademie Basel.

Michał aktywnie udziela się w projektach kameralnych. Miał okazję występować z wybitnymi muzykami, takimi jak: Rainer Schmidt, Daniel Stabrawa, Janusz Wawrowski czy Agata Szymczewska. W 2020 roku, wraz z pianistą Mikołajem Woźniakiem, założył Duo Balas & Woźniak. Ideą tego zespołu kameralnego jest całkowite oddanie się tekstowi muzycznemu i budowanie przemyślanych, szczerych interpretacji. Duo miało okazje zaprezentować się na festiwalach w Danii, Hiszpanii, Szwajcarii oraz w Polsce. Regularnie nagrywają utwory kameralne.

Balas również występuje w Kwartecie Smyczkowym oraz w Trio fortepianowym. Jest wieloletnim liderem sekcji wiolonczel Penderecki Youth Orchestra. Obecnie koncertuje na instrumencie wykonanym przez Carlo Antonio Testore z 1718 roku.

Ankieta

Moje ulubione miejsce na ziemi to

Kraków oraz Bazylea. Kraków, ponieważ jest tam mój dom rodzinny, w którym się wychowałem i mieszkałem przez 18 lat. Bazylea, ponieważ jest to miejsce,

które zapewnia mi spokój oraz możliwość całkowitego oddania się muzyce.

Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym

Szachistą.

Za największy sukces artystyczny uważam

Każdy moment, w którym poruszę przynajmniej jednego słuchacza.

Człowiek, którego bardzo podziwiam to

Johann Sebastian Bach, ponieważ jego muzyka zdeterminowała mój pogląd

na muzykę.

Co lubię czytać

Lubię bardzo dokładnie czytać tekst nutowy, ponieważ zrozumiałem,

że jest to kluczowe w tworzeniu interpretacji. Oprócz tego interesują mnie biografie wybitnych muzyków i kompozytorów.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna to

Verklärte Nacht Arnolda Schönberga, gdyż jest to utwór (według mnie) o największej dawcę emocjonalnej.

fot. Jakub Czerski

Hanna Hurkot – dyrygent

Urodzona w 1997 roku we Wrocławiu. W wieku 7 lat rozpoczęła naukę gry na fortepianie w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej im. Karola Szymanowskiego, którą kontynuowała przez 12 lat. W tym czasie brała udział w licznych konkursach, przeglądach i festiwalach pianistycznych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym. Jej pasją od zawsze była muzyka kameralna. Przez 10 lat grała w duecie fortepianowym, a później również w kwartecie fortepianowym na osiem rąk, wykonując głównie transkrypcje dzieł orkiestrowych, co zapoczątkowało pasję do wielkiego brzmienia i muzyki symfonicznej.

W 2021 roku ukończyła studia magisterskie w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej dr hab. Przemysława Neumanna w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu. Podczas studiów współpracowała z takimi zespołami jak Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Opolskiej, West Side Sinfonietta, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Dolnośląskiej, Orkiestra Collegium F, czy Orkiestra Symfoniczna i Chór Akademii Muzycznej w Poznaniu. Ponadto udoskonalała swój warsztat na kursach dyrygenckich pod okiem Mieczysława Gawrońskiego, Marcina Sompolińskiego i Wojciecha Rodka. Krótko po ukończeniu edukacji miała okazję poprowadzić między innymi Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii im. M. Karłowicza w Szczecinie.

W sezonie artystycznym 2022/23 współpracuje z Filharmonią Opolską im. Józefa Elsnera w ramach programu Dyrygent–rezydent realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

Ankieta:

Moje ulubione miejsce na ziemi to

Miejsce nad wodą.

Gdybym nie była muzykiem, pewnie byłabym

Sportowcem.

Za największy sukces artystyczny uważam

Jeszcze na niego czekam.

Człowiek, którego podziwiam

Mama.

Co lubię czytać

Biografie i historie oparte na faktach.

Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna

Andrzej Panufnik – Sinfonia Sacra.