Julia Karpeta – viola da gamba
Krzysztof Karpeta – viola da gamba
Maurycy Raczyński – klawesyn
Anton Birula – teorba
W programie:
Marin Marais – Folies d’Espagne
Robert de Visée – Rondeau La Mascarade
Marin Marais – Suita D-dur na violę da gamba i b.c.
François Couperin – Les Sylvains, Les Bagatelles, Le Dodo ou L’amour au Berceau
Marin Marais – Suita a-moll na violę da gamba i b.c.
Antoine Forqueray – La Portugaise
Marin Marais – Suita G-dur na dwie viole da gamba i b.c.
Za nami już pięć sezonów koncertów kameralnych. Zimą 2018 roku zadaliśmy sobie kilka pytań: co z tymi melomanami, którzy szukają odmiany? Którzy – raz na jakiś czas – chcieliby doświadczyć bardziej intymnej atmosfery koncertu; w mniejszym wolumenie dźwięku, niczym w szepcie, odnaleźć tę szczególną intensywność emocji? A co z tymi, którzy nie najlepiej czują się na dużych zgromadzeniach i z tego powodu preferują muzyczne seanse z filiżanką herbaty lub kieliszkiem wina na własnej kanapie? Reszta potoczyła się lawinowo, bo (dość dobrze już znana i doceniana przez publiczność) koncepcja cyklu FO Kameralnie zrodziła się właściwie w jednej chwili.
Jego kolejną odsłonę klamrą zepną kwintety fortepianowe: w obu koncertach wystąpią muzycy Filharmonii Opolskiej, ramię w ramię z zaproszonymi artystami. Wykonają kompozycje Schumanna, Zarębskiego, Brucha i Brahmsa – utwory stanowiące zawodowe marzenie wielu ambitnych instrumentalistów. To nie jedyne evergreeny 72. Sezonu Artystycznego; w programie znalazło się także miejsce dla Kwartetu Amerykańskiego Dvořáka, Czterech pór roku Vivaldiego (te zabrzmią w niespotykanej transkrypcji na cztery saksofony) czy Historii tanga Piazzolli. Nie zabraknie także muzyki dawnej, improwizacji inspirowanych słynną czwórką z Liverpoolu, dzieł Józefa Elsnera oraz francuskiego spojrzenia na musique de chambre.
Fot. Łukasz Rajchert
Julia Karpeta – viola da gamba
Artystka gra na violi basowej, sopranowej oraz violone. W 2019 ukazała się jej solowa płyta z utworami Marina Marais i Antoine’a Forqueray. Wzięła udział w nagraniach kilkudziesięciu płyt m.in. kolekcji dzieł kompozytorów polskich z Wrocław Baroque Ensemble; ponadto wraz z Arte dei Suonatori i Le Poème Harmonique nagrywała dla telewizji Mezzo, a w duecie gambowym Fernabucco dla Polskiego Radia Dwójka. Jako solistka i kameralistka występuje w kraju i za granicą (Niemcy, Włochy, Chorwacja, Litwa, Czechy, Hiszpania, Finlandia, Dania). Brała udział w licznych festiwalach muzyki dawnej, takich jak Actus Humanus, Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena, Misteria Paschalia, BRQ Vantaa Festival, Festival International de Santander, MITO SettembreMusica, Pieśń Naszych Korzeni, Międzynarodowy Festiwal Bachowski w Świdnicy oraz Międzynarodowy Festiwal Wratislavia Cantans.
Absolwentka klasy violi da gamba w PSM II stopnia we Wrocławiu, gdzie kształciła się pod okiem Petra Wagnera. Swój warsztat doskonaliła również na Uniwersytecie Karoliny Północnej w Chapel Hill w klasie Brenta Wissicka, w Hochschule für Musik und Tanz w Kolonii u Rainera Zipperlinga oraz na Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie Marka Caudle’a, a także na kursach mistrzowskich u Paolo Pandolfo, Wielanda Kuijkena i Lucasa Peresa. W 2011 roku została laureatką programu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Młoda Polska. Współtworzy trio Overtone specjalizujące się w wykonawstwie muzyki XVII i XVIII wieku. Zespół w 2023 roku odbywa miesięczną rezydencję artystyczną w Thiré, we Francji, w ramach projektu Odyssée (Fondation Les Arts Florissants – William Christie).
Ankieta
Moje ulubione miejsce na ziemi to
Morze, plaża, góry, las, łąka…
Gdybym nie była muzykiem, pewnie byłabym
Pasterką.
Za największy sukces artystyczny uważam
To, że mogę przekazywać innym piękno.
Człowiek, którego podziwiam
Win Hof.
Co lubię czytać
Książki psychologiczne.
Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Stabat Mater Antonio Bononciniego.
Fot. Łukasz Rajchert
Krzysztof Karpeta – viola da gamba
Krzysztof Karpeta – wiolonczelista, multiinstrumentalista, pedagog, animator kultury. Muzyk prowadzi bogatą działalność koncertową, wykonując repertuar od epoki renesansu po muzykę współczesną oraz jazz.
Główną dziedziną działalności wiolonczelisty jest umiłowana przez niego muzyka kameralna. W 2008 roku wspólnie z pianistą Michałem Rotem założył Reger Duo. Artysta jest również współzałożycielem zespołu Polish Cello Quartet. Krzysztof Karpeta jest także koncertmistrzem grupy wiolonczel Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku.
Na niwie muzyki dawnej artysta udziela się od 2007 roku. Wspólnie z żoną tworzy Fernabucco Ensemble, który specjalizuje się w wykonywaniu muzyki epoki baroku. Grając na wiolonczeli, violi da gamba i violone, wsółpracuje licznymi zespołami muzyki dawnej, takimi jak: Il Giardino Armonico, Arte dei Suonatori, Wrocław Baroque Ensemble, {oh!} Orkiestra Historyczna, Holland Baroque. Artysta zajmuje się również wykonawstwem muzyki okresu romantyzmu na oryginalnych instrumentach z epoki.
Wspólnie z Polish Cello Quartet rokrocznie organizuje Międzynarodową Akademię Wiolonczelową w Nysie. Od 2022 roku obejmuje także stanowisko Dyrektora Artystycznego Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Kameralnej im. Felixa Mendelssohna w Dusznikach Zdroju.
Jest absolwentem Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. im. Fryderyka Chopina w Opolu, z wyróżnieniem ukończył Akademię Muzyczną im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi w klasie prof. Stanisława Firleja. Kształcił się również w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Mannheim pod okiem prof. Michaela Flaksmana oraz prof. Jeleny Očić. Duży wpływ na jego artystyczny rozwój miał również prof. Roberto Trainini. Wiolonczelista na stałe związany jest z Akademią Muzyczną im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, gdzie obecnie prowadzi klasę wiolonczeli oraz kameralistyki.
Ankieta
Moje ulubione miejsce na ziemi to
Wszędzie tam, gdzie jestem blisko natury.
Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
Ciężko mi sobie to wyobrazić. Jestem przekonany, że robiłbym coś z wiązanego ze Sztuką.
Za największy sukces artystyczny uważam
Cenię sobie każdą chwilę, w której mogę dzielić się ze słuchaczami moją muzyczną pasją. Życie jako aktywny artysta i realizowanie muzycznych marzeń poczytuję jako sukces.
Człowiek, którego podziwiam
Jean-Guihen Queiras, Paolo Pandolfo.
Co lubię czytać
Wszystko to, co pozwala mi się rozwinąć i stawać się lepszym człowiekiem.
Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego Sonata D-dur op. 58 na fortepian i wiolonczelę.
Fot. Karina Lasek
Maurycy Raczyński – klawesyn
Klawesynista, multiinstrumentalista fideli kolanowych oraz dawnych instrumentów klawiszowych. W roku 2015 ukończył z wyróżnieniem studia magisterskie w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach w klasie klawesynu prof. Marka Toporowskiego, a następnie, w roku 2017 studia w Conservatoire à rayonnement régional de Versailles (Francja) w klasie Blandine Rannou (Prix de Perfectionnement z wyróżnieniem); stypendysta programu Erasmus, dzięki któremu odbył w roku 2014 studia w Conservatoire Nationale Supèrieur de Musique et Danse w Lyonie (Francja) w klasie klasie Jean-Marc Aymesa. W 2015 roku został laureatem XV Międzynarodowego Konkursu Klawesynowego Gianni Gambi w Pesaro (Włochy), w roku 2018 otrzymał nagrodę specjalną Fundacji Christy Bach-Marshall podczas XXI Międzynarodowego Konkursu Bachowskiego, w styczniu 2019 otrzymał nagrodę dodatkową jako finalista I Międzynarodowego Konkursu Basso Continuo i Partimento w Katowicach, a w maju został laureatem (II miejsce) Międzynarodowego Konkursu Klawesynowego La Stravaganza w Cluj-Napoca (Rumunia). Poszerzał swe umiejętności na licznych kursach mistrzowskich, koncertował w kameralnych składach na wielu festiwalach muzyki dawnej, m.in.: Non sola scripta oraz Wratislavia Cantans we Wrocławiu, Musica Poetica w Tarnowie, Festiwal Bachowski w Świdnicy, BRQ Vantaa Festival – Finlandia (fringe concert), Festival Oude Muziek w Utrechcie – Holandia (fringe concert), Festivalul Baroc w Timisoarze – Rumunia. Od 2017 roku pracuje w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach jako wykładowca, akompaniator oraz stroiciel. W 2019 roku skomponował i wykonał muzykę do animacji krótkometrażowej Barbary Rupik Duszyczka, która zajęła III miejsce na 72. Festiwalu Filmowym w Cannes (kategoria Cinéfondation). Od 2019 studiuje w klasie fideli kolanowych prof. Marii Pomianowskiej w Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie. W roku akademickim 2022/23 został stypendystą szwajcarskiej FONDAZIONE PRO LIBERTAS ET HUMANITAS Kazimierz Bartkowiak, co przyczyniło się do realizacji studiów podyplomowych w Scholi Cantorum Basiliensis (Szwajcaria) w specjalności średniowiecznych i renesansowych instrumentów klawiszowych w klasie Coriny Marti. W roku 2023 odbył wraz ze swoim zespołem Ensemble Overtone oraz tancerzami grupy Varsavia Galante artystyczną rezydencję programu Odysée we współpracy z La Fondation Les Arts Florissants William Christie.
Ankieta
Moje ulubione miejsce na ziemi to
Chyba jednak Bieszczady.
Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
Archeologiem, oceanografem lub obrońcą praw zwierząt.
Za największy sukces artystyczny uważam
Kiedy czuję podczas gry, pełne zespolenie całego siebie z muzyką.
Człowiek, którego podziwiam
Z pewnością większość moich nauczycieli – mistrzów muzyki, których wybrałem sam. Podziwiam osoby żyjące w harmonii z samym sobą oraz osoby, które pielęgnują świat.
Co lubię czytać
Wszystko, co stymuluje moją wyobraźnię lub dostarcza cenną wiedzę: szczególnie cieszyłem się z przeczytania Jesieni średniowiecza oraz Homo ludens Johana Huizinga. Lubię też Italo Calvino, a ciekawym odkryciem była dla mnie ostatnio książka Fernanda Combeta SzrumSzrum albo Niedzielna Wyprawa na Ruchome Piaski.
Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
Trudno przywołać jedną: Le Badinage Marina Maraisa lub Musick for a While Henry’ego Purcella, to tylko niektóre z nich.
Anton Birula – teorba
Anton Birula studiował lutnię u prof. Toyohiko Satoh w Królewskim Konserwatorium w Hadze oraz u prof. Konrada Junghaenela w Hochschule für Musik w Kolonii. Koncentruje się na utworach solowych napisanych na lutnię barokową – taki właśnie repertuar, składający się z dzieł J. S. Bacha, S. L. Weissa oraz XVII-wiecznych lutnistów francuskich, zaprezentował na licznych recitalach lutniowych. Szczególnie zainteresowały go transkrypcje solowych utworów skrzypcowych i wiolonczelowych J. S. Bacha na lutnię barokową. Grając na teorbie, brał udział w licznych wykonaniach utworów kameralnych i orkiestrowych z wieloma różnymi zespołami specjalizującymi się w XVII-wiecznej muzyce włoskiej, angielskiej oraz francuskiej, jak na przykład nagrania z kompozycjami Marina Marais i Antoina Forueray. Anton Birula gra w duecie lutniowym Lute Duo oraz wykłada na Akademii Muzycznej im. Felixa Nowowiejskiego w Bydgoszczy.
Ankieta
Moje ulubione miejsce na ziemi to
To gdzie mieszkam na moment odpowiedzi, bo po co mieszkać w miejscu którego nie lubisz?
Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym
Fotografem lub pracowałbym z językami, bo znam parę.
Za największy sukces artystyczny uważam
To, że mogę żyć z muzyki.
Człowiek, którego podziwiam
Nelson Mandela, Glenn Gould.
Co lubię czytać
Naprawdę dobrą literaturę. Piękny język, mocną treść.
Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna
J.S. Bach Die Kunst der Fugue, Pink Floyd Wish you were here, Depeche Mode Music for the Masses.