Ireneusz Wyrwa – organy
W programie:
Georg Muffat – Toccata septima (Apparatus Musico-Organisticus)
Johann Sebastian Bach – Fantazja i fuga c-moll BWV 537
Johann Christian Heinrich Rinck – Variations sur un thème de Corelli op. 56
Felix Mendelssohn Bartholdy – III Sonata A-dur op. 65
Josef Rheinberger – Preludium c-moll op. 156 nr 1
Historia filharmonicznych organów VEB Frankfurter Orgelbau Sauer to nie tylko materiał na interesujący artykuł – to przede wszystkim realny i trwały symbol zaangażowania lokalnej społeczności w tworzenie dziedzictwa kulturalnego regionu. Instrument został zakupiony i dostarczony do Opola na przełomie lat 1979/80, ale w związku z przedłużającą się rozbudową sali koncertowej nie mógł zostać złożony. Sytuacja zmieniła się dopiero po dekadzie; wtedy jednak problemem okazał się bardzo wysoki koszt instalacji organów w niedawno wykończonej sali. A gdyby tak piszczałki organów sprzedawać, sztuka po sztuce, jako cegiełki? – to rozwiązanie zaproponowała pani Urszula Spyrkowa, a w ślad za jej pomysłem powstał w 1994 roku Społeczny Komitet Budowy Organów. Gdyby nie hojność mieszkańców Opolszczyzny, nie doszłoby do inauguracji instrumentu 20 września 1996 roku.
Organy Sauer znacząco ucierpiały podczas powodzi z 1997 roku, po roku zostały zrekonstruowane. Dwie rozbudowy Filharmonii (2005-06 oraz 2011-12) wraz z typowym dla tego stanu nieporządkiem, kurzem i zmiennymi temperaturami po raz kolejny uszkodziły cenny instrument. W 2016 roku udało się go podreperować w stopniu umożliwiającym użytkowanie, ale jasne stało się, że organy wymagają gruntownego remontu. Remont ów przeprowadzony latem 2023 roku przez renomowaną firmę organmistrzowską Wiesława Jelenia przywrócił im blask, stabilny strój i pełną funkcjonalność.
3526 piszczałek i 48 głosów – pełnię brzmienia majestatycznego instrumentu VEB Frankfurter Orgelbau Sauer zaprezentują wybitni organiści Polski i świata podczas dziewięciu niedzielnych koncertów Organy w samo południe. Każdy z recitali poprzedzi krótka projekcja mappingowa z organami w roli głównej.
fot. Piotr Droździk
Ireneusz Wyrwa – organy
Organista, badacz organów, literatury organowej oraz historycznych praktyk wykonawczych, ekspert w dziedzinie budownictwa organowego, organizator życia muzycznego.
Studiował grę na organach w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach pod kierunkiem Juliana Gembalskiego. Istotny wpływ na rozwój jego osobowości artystycznej miał również kontakt z Markiem Toporowskim (klawesyn, realizacja basso continuo) oraz – w ramach kursów mistrzowskich – z Marie-Claire Alain, Guyem Bovetem, Lorenzem Ghielmim, Martinem Haselböckiem, André Isoirem, Tonem Koopmanem, Jonem Laukvikiem, Ludgerem Lohmannem, Jean-Claude’em Zehnderem, Wolfgangiem Zererem i in.
Jest laureatem ogólnopolskich konkursów organowych oraz Międzynarodowego Konkursu Organowego im. Feliksa Nowowiejskiego w Poznaniu.
Aktywnie koncertuje jako solista i kameralista. Wielokrotnie występował z towarzyszeniem renomowanych orkiestr symfonicznych, sięgając po wirtuozowskie dzieła z przełomu XIX i XX stulecia. W dorobku artysty znajdują się również produkcje płytowe i nagrania archiwalne.
W 2011 roku opublikował monografię poświęconą twórczości organowej Feliksa Nowowiejskiego w kontekście życiowej drogi i poglądów estetycznych tego kompozytora.
Ireneusz Wyrwa jest profesorem gry na organach oraz kierownikiem Katedry Muzyki Kościelnej w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. W latach 1999-2013 wykładał w Instytucie Muzykologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, a w roku 2022 był gościnnym profesorem w Johannes Gutenberg-Universität Mainz (Niemcy).
W 2020 roku został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej brązowym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.