Bilety:
Strefa I – 60 zł, 50 zł
Strefa II – 50 zł, 41 zł
Strefa III – 40 zł, 32 zł
Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Karol Mossakowski – organy
Przemysław Neumann – dyrygent
W programie:
Gabriel Fauré – Pawana op. 50 (6’)
Joseph Jongen – Symphonie concertante op. 81 na organy i orkiestrę (33’)
César Franck – Symfonia d-moll (40’)
Skomponowana w 1887 roku pełna wdzięku Pawana Gabriela Fauré była pierwotnie utworem fortepianowym opartym na tradycyjnym hiszpańskim tańcu dworskim. Dziś melomanom lepiej znana jest orkiestrowa wersja – tak często goszcząca na antenach popularnej stacji radiowej RMF Classic. Kompozycja ta jest świetnym przykładem predyspozycji Fauré do ujmowania muzycznych pomysłów w miniaturowych formach.
Pawana poprzedzi dwa monumentalne utwory belgijskich kompozytorów. Pierwszy z nich to Symfonia koncertująca Josepha Jongena, która w czterech częściach ukazuje nie tylko kunszt samego kompozytora, lecz także kolorystyczny potencjał instrumentów, wśród których na pierwszy plan wysuwają się organy. Nastroje w Symfonii zmieniają się jak w kalejdoskopie, a mimo niewątpliwej potęgi brzmienia – trudno nazwać ją poważną. W dziele odnaleźć za to można klimat paryskich uliczek, inteligentne żarty muzyczne i odrobinę rytmicznego szaleństwa. Wszystko to tworzy mieszankę szalenie atrakcyjną dla słuchaczy. Partię solową na instrumencie VEB Frankfurter Orgelbau Sauer zinterpretuje Karol Mossakowski, który swój kunszt szlifował m.in. w Konserwatorium Paryskim.
Absolwentem tej uczelni był także Cézar Franck – autor Symfonii d-moll, która należy obecnie do stałego repertuaru koncertowego orkiestr i filharmonii świata, choć podczas prawykonania 17 lutego 1889 roku w Paryżu spotkała się z bardzo chłodnym przyjęciem. Formotwórczy talent kompozytora oraz śmiałość z jaką przeniósł on w tym dziele do muzyki z kręgu francuskiego zdobycze harmoniczne Wagnera, wywołały bezradność recenzentów i dezorientację publiczności. Dzieło to składa się z trzech części; szczególnie ciekawe jest drugie ogniwo, Allegretto – stanowi ono mistrzowskie połączenie wolnej części ze scherzem, które rozpoczyna równocześnie gra harfy z akompaniamentem kwintetu smyczkowego, a na tle tego wstępu rozwija się kantylenowa fraza rożka angielskiego. W finałowym Allegro non troppo liczne reminiscencje z II części narastają do potężnej kulminacji, a całość wieńczy powrót motywu z części pierwszej, Lento. Allegro ma non troppo.
fot. Marie Rolland
Karol Mossakowski – organy
Artysta znany zarówno ze swoich interpretacji, jak i umiejętności improwizatorskich. Jest organistą tytularnym kościoła Saint-Sulpice w Paryżu i profesorem improwizacji w Musikene w San Sebastián. Jest również artystą rezydentem Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, a w latach 2019–2022 współpracował w tej samej roli z Radio France w Paryżu.
Zdobył pierwszą nagrodę Międzynarodowego Konkursu Muzycznego Praska Wiosna oraz Grand Prix de Chartres. Jest laureatem nagród Koryfeusz Muzyki Polskiej i International Classical Music Awards.
Koncertował w takich miejscach, jak Philharmonie de Paris, Auditorium de Radio France, Pałac Sztuk w Budapeszcie (MÜPA), Narodowe Forum Muzyki we Wrocławiu, NOSPR w Katowicach, Auditorium Maurice-Ravel w Lyonie, Filharmonia Narodowa w Warszawie, Teatr Maryjski w Sankt Petersburgu, Auditorio Nacional de Música w Madrycie, Bozar w Brukseli, Palais Montcalm w Quebecu, Konzerthalle w Bambergu, Dresdner Philharmonie, katedry w Paryżu, Berlinie, Kolonii, Wiedniu, Mediolanie. Występował z Orchestre Philharmonique de Radio France, Orchestre National de France, NFM Filharmonią Wrocławską, Orkiestrą Filharmonii Narodowej czy Odense Symphony Orchestra pod batutą takich dyrygentów, jak Myung-Whun Chung, Kent Nagano, Mikko Franck, Fabien Gabel, Giancarlo Guerrero, Cristian Măcelaru i Lawrence Foster.
W 2021 roku ukazał się pierwszy solowy album organisty – Rivages, z utworami Bacha, Mozarta, Mendelssohna i Liszta połączonymi improwizacjami; zostały wydany przez Tempéraments, wytwórnię Radio France. W 2023 roku ukazał się drugi album artysty z koncertami Francisa Poulenca i Josepha Jongena nagrany z NFM Filharmonią Wrocławską i Giancarlo Guerrero.
Karol Mossakowski naukę gry na fortepianie i organach rozpoczął u ojca w wieku trzech lat. Po studiach muzycznych w Poznaniu u Elżbiety Karolak i Jarosława Tarnawskiego kształcił się w klasach organów, improwizacji i kompozycji Konserwatorium Paryskiego pod kierunkiem Oliviera Latry’ego, Michela Bouvarda, Thierry’ego Escaicha i Philippe’a Lefebvre’a.