Brak opisu obrazka
18 grudnia 2020, piątek | 19:00
Proste ścieżki

Szanowni Państwo,


zgodnie z decyzją Prezesa Rady Ministrów z 26 listopada, w kraju zostają wprowadzone nowe obostrzenia. Jednym z nich jest czasowe zamknięcie instytucji kultury dla publiczności. Dlatego z przykrością informujemy o konieczności odwołania wydarzeń z naszego repertuaru do 27 grudnia.


Informujemy, iż koncert Proste ścieżki zaplanowany na 18.12.2020 r. zostaje odwołany.


W przypadku chęci otrzymania zwrotu pieniędzy za bilety zakupione przez internet prosimy o kontakt mailowy pod adresem: kasa@filharmonia.opole.pl, w treści wiadomości podając swoje imię i nazwisko oraz datę zajęć. Zwrot biletów zakupionych stacjonarnie możliwy jest w kasie Filharmonii.


Licząc na Państwa zrozumienie życzymy zdrowia i prosimy o pozostanie z nami w kontakcie za pośrednictwem strony internetowej www.filharmonia.opole.pl i naszego fan page’a na Facebooku.


Zwroty biletów przyjmujemy do 31.12.2020 r.


 


Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Opolskiej


Jolanta Kowalska-Pawlikowskasopran

Magdalena Pikułasopran

Rafał Tomkiewiczkontratenor

Karol Kozłowskitenor

Maciej Straburzyńskibas


Przemysław Neumanndyrygent


W programie:

Johann Sebastian Bach

– Magnificat D-dur BWV 243

– Kantata Nun komm, der Heiden Heiland BWV 62

– Weihnachtsoratorium BWV 248/I


 


Drodzy Melomani, ze względu na panującą sytuację epidemiologiczną prosimy o przestrzegania poniższych zasad bezpieczeństwa podczas wizyty w Filharmonii:



  • noszenie maseczki ochronnej/przyłbicy zakrywającej usta i nos, zapewnionej we własnym zakresie, na terenie Filharmonii oraz podczas koncertu. W razie potrzeby maseczkę można nabyć w kasie biletowej Filharmonii

  • dezynfekcji rąk lub rękawiczek płynem dezynfekującym znajdującym się przy wejściu głównym do Filharmonii oraz we foyer

  • złożenie obowiązkowego pisemnego oświadczenia o stanie zdrowia przy wejściu na koncert, zgodnie ze wzorem:

  • zachowania dystansu 1,5 metra od innych uczestników koncertu


Regulamin bezpieczeństwa w trakcie epidemii SARS CoV 2


 


Brak opisu obrazka

fot. Maciej Terpiński


Jolanta Kowalska-Pawlikowskasopran


Trzykrotna Stypendystka Ministra Kultury (2004/05, 2005/06, 2006/07), Miasta Krakowa (Stypendium Twórcze, 2009) oraz programu Młoda Polska (2009). Ukończyła z wyróżnieniem zarówno Akademię Muzyczną w Krakowie (klasa śpiewu prof. Agnieszki Monasterskiej) jak też studia podyplomowe w Guildhall School of Music&Drama w Londynie.

Uczestniczka kursów mistrzowskich m.in.: Heleny Łazarskiej, Teresy Żylis-Gara, Paula Esswooda, Barbary Schlick, Petera Kooji.

Jest laureatką pierwszej nagrody Międzynarodowych Konkursów: Bach Singer’s Prize w Londynie oraz The Thelma King. Laureatka III Nagrody na Międzynarodowym Konkursie im. Ady Sari w Nowym Sączu. Otrzymała Nagrodę Fundacji Bach-Marschall na Międzynarodowym Konkursie im. J. S. Bacha w Lipsku, Nagrodę Jurica Murai Prize za najlepszą interpretację na 39th Festiwalu Varaždin Baroque Evenings a także wyróżnienia m.in. na Mozartowskim Konkursie Wokalnym w Londynie.

Współpracuje z zespołem The Musicke Companye, z którym dała szereg koncertów w Wielkiej Brytanii. Od 2003 r. występuje także z zespołem Capella Cracoviensis, z którym koncertowała m.in. w Kazachstanie, Francji, Szwajcarii, Niemczech, Finlandii, Chorwacji, Włoszech, na Ukrainie, Białorusi.

Występowała z dyrygentami t.j.: Marc Minkowski, Andrew Parrott, Ottavio Dantone, Jordi Savall, Claudio Cavina, Ralf Sochaczevsky, Anthony Ford, Paul Esswood, Andreas Spering, Aleksander Liebrecht, Stanisław Krawczyński, Paweł Przytocki, Piotr Sułkowski, Massimiliano Caldi.

Koncertowała między innymi na Festiwalach Opera RARA, Misteria Paschalia, Chichester Festivities w Anglii, Festival La Folia w Szwajcarii, Festival de Cannes we Francji, Bachfest w Lipsku, Bachfest organizowanym przez London Bach Society i in.

Wielokrotnie występowała na festiwalu Opera Rara m.in. w Alcinie G.F. Haendla, którą poprowadził Marc Minkowski z towarzyszeniem orkiestry Les Musiciens du Louvre-Grenoble, co zaowocowało zaproszeniem na tournee po Hiszpanii, Francji i Niemczech z Pasją wg św. Mateusza J.S. Bacha.

W roku 2015 wystąpi między innymi na koncercie w Versailles wraz z Jordi Savallem czy na Festiwalu Opera Rara w Koronacji Poppei H. Purcella pod batutą Claudio Cavina z zespołem La venexiana.

Wystąpiła na zakończenie sezonu koncertowego NOSPR w partii Zerliny z opery Don Giovanni W.A. Mozarta pod batutą Aleksandra Liebreichta.

Prócz działalności artystycznej Jolanta Kowalska-Pawlikowska zajmuje się także dydaktyką jako Doktor Sztuki na Wydziale Wokalno-Aktorskim w Akademii Muzycznej w Krakowie.


Ankieta


Moje ulubione miejsce na ziemi to


Bretania we Francji.


Gdybym nie była muzykiem, pewnie byłabym


Zajmowałabym się rękodziełem, szydełkowaniem, szyciem, pracami ręcznymi. Ewentualnie byłabym matematykiem.


Za największy sukces artystyczny uważam


Każdą łzę wzruszenia u słuchaczy.


Człowiek, którego podziwiam


Stephen Hawking.


Co lubię czytać


Powieści Fiodora Dostojewskiego, książki psychologiczne np. Sigmunda Freuda.


Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna


Oratoria: Jefté Giacomo Carissimiego i George’a Friedricha Haendla.


 


Brak opisu obrazka

fot. Iga Karłowicz


Magdalena Pikułasopran


Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie śpiewu prof. Moniki Swarowskiej i Olgi Popowicz oraz Uniwersytetu Muzycznego F. Chopina w Warszawie w klasie śpiewu prof. Jadwigi Rappe. W 2017 roku została laureatką Międzynarodowego Konkursu Wokalnego Muzyki Dawnej Canticum Gaudium w Poznaniu, a w 2013 – Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. L. Różyckiego w Gliwicach. Dwukrotnie brała udział w Akademii Bachowskiej w ramach Międzynarodowego Festiwalu Bachowskiego w Świdnicy, gdzie śpiewała jako solistka pod dyrekcją Paula Goodwina i Andrew Parrota. Koncertowała we Włoszech, jako członek Stradella Young Project pod dyrekcją Andrei de Carlo, gdzie kreowała postać Erindy w operze A. Stradelli Amare e fingere. Ma na koncie również takie partie operowe, jak: Hiacynt (W. A. Mozart, Apollo i Hiacynt) Yniold (C. Debussy, Peleas i Melizanda), Ciro (A. Stradella, Il Trespolo tutore), Una Novizia (G. Puccini, Suor Angelica), Isifile, Sole (F. Cavalli, Il Giasone), Iside (A. Lotti, Giove in Argo). Jako solistka brała udział w takich festiwalach, jak Bydgoski Festiwal Śpiewy z Różnych Stron, Dramma per Musica, Gorczycki Festival, Bachwoche Stuttgart, Wratislavia Cantans, Łańcuch XII, Festival Barocco Alessandro Stradella di Viterbo e Nepi, Starosądecki Festiwal Muzyki Dawnej, Annum Festival, Festiwal Trzy-Czte-Ry itd. Współpracuje z różnymi zespołami wokalnymi, np. Octava Ensemble, JSB Ensamble Stuttgart, Chór Polskiego Radia.


Ankieta


Moje ulubione miejsce na ziemi to


Południowe Włochy.


Gdybym nie była muzykiem, pewnie byłabym


Polonistką.


Za największy sukces artystyczny uważam


Wykonanie głównej kobiecej roli (Iside) w operze A. Lottiego Giove in Argo, której premiera odbyła się 26.09.2020 w Gerhart-Hauptmann-Theater w  Görlitz.


Człowiek, którego podziwiam


Jadwiga Rappe – wspaniała artystka o ogromnej wiedzy i wrażliwości muzycznej (a również mój pedagog śpiewu z okresu studiów na Uniwersytecie muzycznym F. Chopina w Warszawie).


Co lubię czytać


Powieści (kryminalne, przygodowe, psychologiczne, sentymentalne).


Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna


VIII Symfonia Tysiąca, G. Mahlera.


 


Brak opisu obrazka

fot. Studio Edith


Rafał Tomkiewiczkontratenor


Ukończył w 2018 r. klasę śpiewu prof. Artura Stefanowicza na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. W latach 2017/19 był członkiem Programu Kształcenia Młodych Talentów – Akademii Operowej przy Teatrze Wielkim w Warszawie, kształcąc się pod kierunkiem m.in. Matthiasa Rexrotha, Hedwig Fassbender, Eytana Pessena.


W 2017 roku zdobył I nagrodę na III Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. Krystyny ​​Jamroz oraz specjalne wyróżnienie w IV Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Muzyki Dawnej w Poznaniu.


Zadebiutował w 2017 roku w tytułowej roli w operze Il Giasone Cavalli’ego a następnie w 2018 roku wystąpił w roli Nino w operze Il Trespolo tutore Alessandro Stradelli, obie produkcje w Collegium Nobilium w Warszawie.


Od tego momentu artysta występuje na takich scenach jak Theater an der Wien/Kammeroper w Wiedniu (G. F. Händel Giustino – Anastasio, A. Vivaldi Bajazet – Tamerlano, R. Cavalli Il Giasone – Giasone, Teatro Comunale w Bolzano (Włochy), w Operze w Biel/Bienne (Szwajcaria) – P. Eötvös Radames – Radames, Teatrze Wielkim w Poznaniu G. F. Händel Giulio Cesare – Tolomeo, Jephta – Hamor, Polskiej Operze Królewskiej w Warszawie G. F. Händel Rodelinda – Unulfo, na festiwalach Dramma per Musica w Warszawie, Alessandro Stradella w Vitebro (Włochy) jak również w salach koncertowych Genewy, Lozanny, Bydgoszczy czy Warszawy.


Rafał Tomkiewicz występował z takimi dyrygentami jak m.in. P. Esswood, Ch. Moulds, B. Bayl, K. Garstka, L. Stawarz, R. Diaz-Cajamarca, M. Chryssicos czy A. de Carlo.


Artysta jest zapraszany przez takie orkiestry jak Freiburger Barockorchester, Mare Nostrum, Royal Baroque Ensemble, Bach Consort Wien, Capela Regia Polona i wiele innych.


W 2019 ukazało się pierwsze światowe nagranie DVD opery A. Stradella Il Trespolo tutore gdzie partię Nino wykonywał Rafał Tomkiewicz pod dyrekcją A. de Carlo  dla firmy DUX , a w październiku 2020 miało premierę nagranie CD z tą operą dla firmy Arcane.


 


Brak opisu obrazka

fot. Jacek Poremba


Karol Kozłowskitenor


Absolwent Akademii Muzycznej w Gdańsku oraz warszawskiej ASP. Laureat II nagrody na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Hariclea Darclèe (Rumunia, 2005). Nominowany do Paszportu Polityki 2013 w kategorii: muzyka poważna. W latach  2007-2009 był solistą Opery Wrocławskiej, w której zadebiutował jako Alfred w Zemście Nietoperza J. Straussa i gdzie śpiewał również w Czarodziejskim flecie W. A. Mozarta, Cyruliku sewilskim G. Rossiniego, Otellu G. Verdiego, Raju utraconym K. Pendereckiego i Króu Rogerze K. Szymanowskiego. Występował na scenach m. in Łotewskiej Opery Narodowej w Rydze (Cyrulik sewilski G. Rossiniego), Staatstheater am Gärtnerplatz w Monachium (Włoszka w Algierze G. Rossiniego), Opery Kijowskiej (Król Roger K. Szymanowskiego), Narodniego Divadla w Brnie (Ferrando w Cosi fan tutte W. A. Mozarta) oraz Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, gdzie śpiewał w m. in w Lukrecji Borgii G.Donizettiego, Borysie Godunowie M. Musorgskiego, Elektrze R. Straussa, Katii Kabanowej L. Janačka, Królu Rogerze K. Szymanowskiego, Strasznym dworze S. Moniuszki, Madame Butterfly  i  Manon Lescaut  G. Pucciniego oraz w Diabłach z Loudun K. Pendereckiego.


Jest cenionym wykonawcą dzieł barokowych m.in. partii Ewangelisty w obu Bachowskich pasjach. Śpiewał pod batutą m. in. Fabia Biondiego, Andreasa Speringa, Andrew Parrotta, Konrada Junghänela, Christophe’a Rousseta, Helmutha Rillinga, Benjamina Bayla, Jordiego Savalla i Jerzego Maksymiuka. Występował w operach: J. Ph. Rameau – Pigmalion i Les Indes galantes oraz G. F. Haendla – Alcina, Tamerlano i Ariodante. Ostatnio w Polskiej Operze Królewskiej w Warszawie wystapił jako tytułowy Orfeusz w dziele C. Monteverdiego oraz jako Hrabia Almaviva w Cyruliku sewilskim G. Rossiniego. Dla wydawnictwa DUX zarejestrował kilka albumów z liryką wokalną, w tym nominowane do nagrody Fryderyk Pieśni I. J. Paderewskiego oraz dwa cykle Franza Schuberta: Die schöne Müllerin  i Winterreise.


karolkozlowski.eu


Ankieta


Moje ulubione miejsce na ziemi to


Gdynia, po sezonie.


Gdybym nie był muzykiem, pewnie byłbym


Rzeźbiarzem.


Za największy sukces artystyczny uważam


Staram się unikać w sztuce operowania kategoriami rodem ze sportu wyczynowego.


Człowiek, którego podziwiam


Zawsze robi na mnie wrażenie otwarty i nieksenofobiczny umysł.


Co lubię czytać


Islandzkie kryminały. Koniecznie w górskim schronisku np. w karkonoskiej Samotni.


Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna


Winterreise Franza Schuberta.


 


Brak opisu obrazka

fot. Bowie Verschuuren


Maciej Straburzyńskibas


Wychowanek Poznańskiej Szkoły Chóralnej Jerzego Kurczewskiego, absolwent Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie Wojciecha Drabowicza oraz Conservatorium van Amsterdam w klasie Davida Wilsona-Johnsona.


W czasie studiów współpracował z polskimi i zagranicznymi zespołami wokalnymi (m.in. Cameratą Silesią, Cappellą Amsterdam, Vocalconsort Berlin) pod batutą m.in. Placida Dominga, Kenta Nagana, Krzysztofa Pendereckiego, Fabia Luisiego, Vladimira Jurovskyego, Christophera Hogwooda, Petera Eötvösa i Bobby’ego McFerinna.


Należał do Zespołu Solistów Warszawskiej Opery Kameralnej. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, zdobywca II nagrody w kategorii muzyka barokowa w konkursie Ritorna Vincitor w Ercolano w 2009 roku.


Występował m.in. w Théatre de Chaillot w Paryżu (Naked Lunch Y. Kyriakidesa), La Monnaie w Brukseli (Les Aveugles D. Janssensa), De Nederlandse Opera w Amsterdamie (Kopernikus C. Viviera, Czarodziejski flet W.A. Mozarta, Donnerstag aus Licht K. Stockhausena), Opéra-théâtre de Limoges i Opéra de Rouen (prawykonanie Daral Shagi K. Defoorta), Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie (prawykonanie Requiem dla ikony K. Głowickiej), Teatrze Wielkim w Poznaniu (The Fairy Queen H. Purcella), w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Concertgebouw w Amsterdamie, Konzerthaus w Berlinie, na festiwalach Operadagen Rotterdam, Holland Festival, Warszawska Jesień i Wratislavia Cantans.


W 2012 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej UAM w Poznaniu, a w 2018 doktora habilitowanego na Wydziale Wokalnym Akademii Muzycznej w Poznaniu. Jest wykładowcą gościnnym poznańskiej akademii oraz autorem dwóch książek: W meandrach dialektyki, w labiryntach ironii. Opery Louisa Andriessena oraz Wojtek Drabowicz.


W styczniu 2020 roku Maciej Straburzyński objął stanowisko profesora w Instytucie Muzyki Uniwersytetu Zielonogórskiego.


Ankieta


Moje ulubione miejsce na ziemi to:


Dom.


Gdybym nie był(a) muzykiem, pewnie był(a)bym:


Aktorem.


Za największy sukces artystyczny uważam…


Debiuty w Operze Narodowej w Warszawie, La Monnaie w Brukseli i De Nederlandse Opera w Amsterdamie.


Człowiek, którego podziwiam?


Rodzice.


Co lubię czytać?


Stanisławskiego i Grotowskiego.


Kompozycja, która jest dla mnie szczególnie ważna:


Król Roger Szymanowskiego.


 


Materiały własne artystów.